საკვანძო სიტყვები
„ბიუროკრატია“
„მერიტოკრატია“
„ნეოპატრიმონიალიზმი“
„არაფორმალური ქსელები“
როგორ უნდა ციტირება
ანოტაცია
ნაშრომის თეორიულ და მეთოდოლოგიურ საფუძველს ნეოპატრიმონიალიზმის და ქსელების ზოგადი თეორიების ანალიზი წარმოადგენს – იმისათვის რომ გავიგოთ საქართველოს საჯარო სამსახურის რეფორმის მიმართულების წამყვანი ტენდენციები და კონკრეტული ვარიაციები. მოცემული შრომა განიხილავს ნეოპატრიმონალიზმის, ბიუროკრატიის, მერიტოკრატიის და არაფორმალური ქსელების ცნებებს, მათ წარმოშობას და მახასიათებლებს. ამას თან სდევს საქართველოს საჯარო სექტორის ბუნების განხილვა ნეოპატრიმონიალიზმის გამოვლინებების მიმართების შესწავლისათვის საჯარო სექტორის ეფექტიანობასა და უნარიანობაზე. ნეოპატრიმონიალურ და მერიტოკრატიულ ბიუროკრატიებს შორის განსხვავებების იდენტიფიცირებისას, ჩვენ გადავწყვიტეთ ყურადღება გაგვემახვილებინა ორ მახასიათებელზე, რომელიც მეტ–ნაკლებად ობიექტური ემპირიული შეფასების საშუალებას მოგვცემდა. პირველი არის მერიტოკრატიული შერჩევის მნიშვნელობა, რომელიც იდეალურ შემთხვევაში ეფუძნება განათლებისა და გამოცდის კომბინაციას, მეორე არის პროგნოზირებადი კარიერული კიბე, რომელსაც ახლავს ხელშესახები და ხელშეუხებელი ჯილდოები.
წყაროები
Clapham, C. 1982. ‘Clientelism and the State’, in Clapham, C. (ed.) (1982) Private Patronage and Public Power. Political Clientelism and the Modern State (London, Frances Pinter), pp. 1–35.
Dahlstrom, C., Lapuente V., Teorell J. 2011. Dimensions of bureaucracy II: A cross-national dataset on the structure and behaviour of public administration. QoG (The Quality of Government Institute) Working Paper Series 2011:6.
Dimitrov, V., Goetz, K. H. and Wollmann, H. 2006. Governing after Communism. Institutions and Policymaking (Lanham, MD, Rowman and Littlefield Publishers).
Eisenstadt, S. N. 1973. Traditional Patrimonialism and Modern Neopatrimonialism (Beverly Hills, CA, Sage Publications).
Eisenstadt, S. N. and Roniger, L. 1984. Patrons, Clients and Friends. Interpersonal Relations and the Structure of Trust in Society (Cambridge, Cambridge University Press).
Emerson, R. M. 1972. ‘Exchange Theory, Part II: Exchange Relations and Networks.’ pp. 58-87 in Sociological Theories in Progress, edited by J. Berger, M. Zelditch, and B. Anderson. Vol. 2. Boston: Houghton Mifflin.
Erdmann, G. and Engel, U. 2007. ‘Neopatrimonialism Reconsidered: Critical Review and Elaboration of an Elusive Concept’, Commonwealth and Comparative Politics, 45, 1, pp. 95–119.
Erdmann, G. 2003: Neopatrimoniale Herrschaft - oder: Warum es in Afrika so viele Hybridregime gibt, in: Bendel, Petra et al. (eds.): Zwischen Demokratie und Diktatur. Opladen: Leske + Budrich, pp. 323-342
Evans, P. 1989. ‘Predatory, developmental, and other apparatuses: a comparative political economy.’ Sociological Forum 4(4): 561–587.
Fishman, R. M. 1990. ‘Rethinking State and Regime: Southern Europe’s Transition to Democracy’, World Politics, 42, 3, pp. 422–40.
Geddes, B. 1999. ‘What Do We Know About Democratization After Twenty Years?’. Annual Review of Political Science, 2, pp. 115–44.
Hanson St. E. 2010. Post-Imperial Democracies: Ideology and Party Formation in Third Re- public France, Weimar Germany, and Post-Soviet Russia. - Cambridge; N. Y.: Cambridge Univ. Press.
Hensell, S. 2009. Die WillkuЁr des Staates. Herrschaft und Verwaltung in Osteuropa (Wiesbaden, VSVerlag).
Hensell, S. 2012. The Patrimonial Logic of the Police in Eastern Europe, Europe-Asia Studies, 64:5, 811-833
Kitschelt, H., Mansfeldova, Z., Markowski, R. & Toґ ka, G. 1999. Post Communist Party Systems. Competition, Representation, and Inter-Party Cooperation (Cambridge, Cambridge University Press).
Magaloni, B. 2006. Voting for Autocracy: Hegemonic Party Survival and its Demise in Mexico. Cambridge: Cambridge University Press.
Migdal, J. S. & Schlichte, K. 2005. ‘Rethinking the State’, in Schlichte, K. (ed.) (2005) The Dynamics of States. The Formation and Crises of State Domination (London, Ashgate), pp. 1–40.
Oleinik, A. (ed.). 2009. Reforming the State without Changing the Model of Power? On Administrative Reform in Post-Socialist Countries (London, Routledge).
Shelley, L. I. 1999. ‘Post-Socialist Policing: Limitations on Institutional Change’, in Mawby, R. I. (ed.) (1999) Policing across the World. Issues for the Twenty-first Century (London, UCL Press), pp. 75–87.
Verheijen, T. 2007. ‘Public Administration in Post-Communist States’, in Peters, B. G. & Pierre, J. (eds) (2007) Handbook of Public Administration (Los Angeles, CA, Sage Publications), pp. 311–19.
Weber, M. 1947. The theory of social and economic organization. New York: The Free Press.
Weber, M. 1958. The three types of legitimate rule. Berkeley Publications in Society and Institutions, 4(1), 1‐11.
Weber, M. 1978. Economy and Society. An Outline of Interpretive Sociology [edited by G. Roth & C. Wittich] (Berkeley, CA, University of California Press).
Гидденс, Э. 1999. Социология. М.
Фисун, А.А. 2010. К переосмыслению постсоветской политики: неопатримониальная интерпретация. - Политическая концептология. – № 4. – С. 158-187.
Эйзенштадт, Ш.Н. 2002. Парадокс демократических режимов: хрупкость и изменяемость (I) // Полис. №2. С.72-73.
ეს ნამუშევარი ლიცენზირებულია Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 საერთაშორისო ლიცენზიით .