4. ჯანმრთელობის მეცნიერებები

სოციალური იზოლაციის შედეგები ქცევასა და ჰიპოთალამური მონოამინერგული ნეიროტრანსმისიის მახასიათებლებზე სხვადასხვა სოციალური სტატუსის ზრდასრულ ვირთაგვებში

სოციალური იზოლაცია შფოთვითი ქცევა მონოამინერგული ნეიროტრანსმისია ჰიპოთალამუსი ვირთაგვები

ავტორები

ტომ. 7 No. 2 (2025)
სტატიები
მაისი 28, 2025

ჩამოტვირთვები

უკანასკნელ წლებში განსაკუთრებული აქტუალობა შეიძინა სოციალური იზოლაციით გამოწვეული სტრესის მნიშვნელობამ ადამიანის ფსიქიატრიული ხასიათის ქცევითი დარღვევების განვითარებაში. ექსპერიმენტებმა ცხოველური მოდელების გამოყენებით ცხადყო, რომ სოციალური სტრესი იწვევს დეპრესიულ და შფოთვის ტიპის ქცევას, ფიზიოლოგიური და ენდოკრინული რეგულაციის დარღვევით.  ცნობილია, რომ სტრესოგენური ზემოქმედება ცვლის ცენტრალური ნეიროტრანსმიტერული სისტემების ფუნქციონირებას, განსაკუთრებით კი იმ ნერიომედიატორებისა, რომელნიც მონოამინერგულ გადაცემას უზრუნველყოფენ.  კვლევებით დასტურდება, რომ თავის ტვინში სეროტონინის, ნორადრენალინისა და დოფამინის გადაცემის დარღვევა მნიშვნელოვან როლს ასრულებს შფოთვისა და დეპრესიის განვითარებაში. ამავდროულად სტრესის განვითარების ხასიათი და შედეგები განსხვავდება ორგანიზმის ინდივიდუალური ნეიროფიზიოლოგიური თავისებურებების, მათ შორის სოციალური სტატუსის გათვალისწინებით. კვლევის მიზანს წარმოადგენდა სოციალური იზოლაციით გამოწვეული სტრესის გავლენის შესწავლა ქცევაზე და ჰიპოთალამუსის მონოამინერგულ გადაცემაზე განსხვავებული სოციალური სტატუსის ვირთაგვებში. ექსპერიმენტები ჩატარდა მამრობითი სქესის თეთრი ლაბორატორიული ვირთაგვების ჯგუფებზე.  ვირთაგვების სოციალური სტატუსი განისაზღვრა საკვებზე და წყალზე კონკურენციის პრინციპზე დაფუძნებული მეთოდების გამოყენებით. დომინანტი და სუბმისური ვირთაგვების სოციალური იზოლაცია განხორციელდა მცირე ზომის ინდივიდუალურ გალიებში 14 დღის განმავლობაში. დეპრესიული და შფოთვითი ქცევა შეფასდა “ამაღლებული ჯვარედინი ლაბირინთის” და “იძულებითი ცურვის” ტესტების გამოყენებით. სოციალური იზოლაციის შემდეგ როგორც დომინანტ, ასევე სუბმისიურ ვირთაგვებში ქცევითი ტესტების მიხედვით გამოვლინდა შფოთვითი ქცევა. იზოლაციის საპასუხოდ ვირთაგვების ჰოპოთალამუსში აღინიშნა დოფამინის კონცენტრაციის მატება. ნორადრენალინის დონე კი მნიშვნელოვნად გაიზარდა მხოლოდ დომინანტ ინდივიდებში, რომელთაც ამავდროულად აჩვენეს შფოთვის შედარებით დაბალი დონე სუბმისურებთან შედარებით. ამრიგად, 14-დღიანი სოციალური იზოლაცია იწვევს დომინანტ და სუბმისურ ვირთაგვებში შფოთვითი ტიპის ქცევას და ჰიპოთალამუსის მონოამინერგული გადაცემის ცვლილებებას დოფამინისა და ნორადრენალინის დონის მატებით. მიღებული მონაცემები მიუთითებს, რომ ჰიპოთალამუსში მონოამინების კონცენტრაციის გაზრდა წარმოადგენს კომპენსატორულ, ადაპტაციური ხასიათის ნეიროქიმიურ რეაქციას, რომელიც მიმართულია სტრესის მავნე ეფექტების შემცირებისკენ და სტრესით გამოწვეული პათოლოგიების საწინააღმდეგოდ. კვლევის შედეგებით დადგინდა, რომ სუბმისიური ინდივიდები გაცილებით მაღალი მგრძლობელობობით გამოირჩევიან სოციალური იზოლაციის მიმართ. აღნიშნული მიგნებები ხაზს უსვამს ინდივიდუალური სოციალური პროფილის გათვალისწინების მნიშვნელობას სტრესის ადაპტაციური მექანიზმებისა და სტრესით გამოწვეული ფსიქოპათოლოგიების კვლევის პროცესში.

მსგავსი სტატიები

<< < 4 5 6 7 8 9 10 11 > >> 

თქვენ ასევე შეგიძლიათ მსგავსი სტატიების გაფართოებული ძიების დაწყება ამ სტატიისათვის.