საკვანძო სიტყვები
ენდოცერვიქსის ადენოკარცინომა
პროგრესია
მეტასტაზირება
მოლეკულური მახასიათებლები
როგორ უნდა ციტირება
ანოტაცია
საშვილოსნოს ყელის კიბო განიხილება მულტიფაქტორულ დაავადებად, რომელიც მოიცავს სოციალურ-ეკონომიკურ, კულტურულ, იმუნოლოგიურ და ეპიგენეტიკურ ფაქტორებს. შესწავლილია სიმსივნის პრეკურსორი დაზიანებები, რომლებიც საფუძვლად უდევს ენდოცერვიკალური სიმსივნეების განვითარებას. თუმცა, ამ პროცესის მოლეკულური საფუძვლები ჯერ კიდევ შესწავლის საგანია. ბრტყელუჯრედოვანი კარცინომებისგან განსხვავებით, საშვილოსნოს ყელის ადენოკარცინომა მოიცავს სიმსივნეების ჰეტეროგენულ ჯგუფს, რომელიც უნივერსალურად არ არის დაკავშირებული HPV ინფექციასთან. ეს სიმსივნეები ავლენენ განსხვავებულ მორფოლოგიას, ეტიოლოგიასა და პროგნოზს. მნიშვნელოვანია ენდოცერვიქსის ადენოკარცინომების, მათთან ასოცირებული წინამორბედი დაზიანებების პათოგენეზის, მოლეკულური და იმუნოჰისტოქიმიური მახასიათებლების შესწავლა და სიღრმისეული გაანალიზება.კვლევების მიხედვით, ცნობილია, რომ სიმსივნის ღეროვანი უჯრედები მნიშვნელოვან გავლენას ახდენენ სიმსივნის ზომაზე, პროგრესიის სიჩქარესა და მკურნალობის შემდგომ რეგრესიის ხარისხზე. არსებობს მოსაზრება, რომ სიმსივნის პროლიფერაციული აქტივობა, აპოპტოზური სტატუსი, და სიმსივნის ღეროვანი უჯრედები დაკავშირებულია საშვილოსნოს ყელის კიბოს ცუდ პროგნოზთან და მედიკამენტების მიერ რეზისტენტობასთან. ყოველივე ზემოთ ხსენებული ადასტურებს რეგულირების რთული მექანიზმის არსებობას, რომელიც საფუძვლად უდევს საშვილოსნოს ყელის კიბოს განვითარებასა და პროგრესიას. ამრიგად, დაავადების თითოეულ ეტაპისთვის ბიომარკერების გამოვლენა აუცილებელია ამჟამად არსებული ცოდნის გასაუმჯობესებლად, რათა მომავალში შემუშავებულ იქნას ადრეული დიაგნოსტიკისა და თერაპიის მეთოდები.
წყაროები
F. Bray, J. Ferlay, I. Soerjomataram, R. L. Siegel, L. A. Torre, and A. Jemal, “Global cancer statistics 2018: GLOBOCAN estimates of incidence and mortality worldwide for 36 cancers in 185 countries.,” CA Cancer J Clin, vol. 68, no. 6, pp. 394–424, Nov. 2018, doi: 10.3322/caac.21492.
“https://www.ncdc.ge/#/pages/file/ea1784b5-d3d0-4dd9-b29f-1369f5d6bbec”.
A. D. Campos-Parra et al., “Molecular Differences between Squamous Cell Carcinoma and Adenocarcinoma Cervical Cancer Subtypes: Potential Prognostic Biomarkers,” Current Oncology, vol. 29, no. 7, pp. 4689–4702, Jul. 2022, doi: 10.3390/curroncol29070372.
Y. Zhou, W. Wang, K. Hu, and F. Zhang, “Comparison of Outcomes and Prognostic Factors Between Early-Stage Cervical Adenocarcinoma and Adenosquamous Carcinoma Patients After Radical Surgery and Postoperative Adjuvant Radiotherapy,” Cancer Manag Res, vol. Volume 13, pp. 7597–7605, Oct. 2021, doi: 10.2147/CMAR.S329614.
M. Wang, B. Yuan, Z. Zhou, and W. Han, “Clinicopathological characteristics and prognostic factors of cervical adenocarcinoma,” Sci Rep, vol. 11, no. 1, p. 7506, Apr. 2021, doi: 10.1038/s41598-021-86786-y.
Carcangiu M, Herrington C, Young R, and Kurman R, “WHO Classification of Tumours of Female Reproductive Organs.,” France: IARC Press, 2014.
S. Stolnicu et al., “International Endocervical Adenocarcinoma Criteria and Classification (IECC),” American Journal of Surgical Pathology, vol. 42, no. 2, pp. 214–226, Feb. 2018, doi: 10.1097/PAS.0000000000000986.
A. Hodgson and K. J. Park, “Cervical Adenocarcinomas: A Heterogeneous Group of Tumors With Variable Etiologies and Clinical Outcomes,” Arch Pathol Lab Med, vol. 143, no. 1, pp. 34–46, Jan. 2019, doi: 10.5858/arpa.2018-0259-RA.
J. Schwock et al., “Stratified Mucin-Producing Intraepithelial Lesion of the Cervix: Subtle Features Not to Be Missed,” Acta Cytol, vol. 60, no. 3, pp. 225–231, 2016, doi: 10.1159/000447940.
S. Stolnicu et al., “International Endocervical Adenocarcinoma Criteria and Classification (IECC),” American Journal of Surgical Pathology, vol. 42, no. 2, pp. 214–226, Feb. 2018, doi: 10.1097/PAS.0000000000000986.
C. Carleton et al., “A Detailed Immunohistochemical Analysis of a Large Series of Cervical and Vaginal Gastric-type Adenocarcinomas,” American Journal of Surgical Pathology, vol. 40, no. 5, pp. 636–644, May 2016, doi: 10.1097/PAS.0000000000000578.
Howitt BE and Nucci MR, “Mesonephric proliferations of the female genital tract.,” Pathology (Phila), 2018.
Mirkovic J, Schoolmeester JK, Campbell F, Miron A, Nucci MR, and Howitt BE, “Cervical mesonephric hyperplasia lacks KRAS/NRAS mutations.,” Histopathology, 2017.
D. Huo, D. Anderson, J. R. Palmer, and A. L. Herbst, “Incidence rates and risks of diethylstilbestrol-related clear-cell adenocarcinoma of the vagina and cervix: Update after 40-year follow-up,” Gynecol Oncol, vol. 146, no. 3, pp. 566–571, Sep. 2017, doi: 10.1016/j.ygyno.2017.06.028.
C. J. R. Stewart, M. H. E. Koay, C. Leslie, N. Acott, and Y. C. Leung, “Cervical carcinomas with a micropapillary component: a clinicopathological study of eight cases,” Histopathology, vol. 72, no. 4, pp. 626–633, Mar. 2018, doi: 10.1111/his.13419.
S. Stolnicu et al., “International Endocervical Adenocarcinoma Criteria and Classification (IECC),” American Journal of Surgical Pathology, vol. 42, no. 2, pp. 214–226, Feb. 2018, doi: 10.1097/PAS.0000000000000986.
J. Schwock et al., “Stratified Mucin-Producing Intraepithelial Lesion of the Cervix: Subtle Features Not to Be Missed,” Acta Cytol, vol. 60, no. 3, pp. 225–231, 2016, doi: 10.1159/000447940.
D. S. Heller, L. Nguyen, and L. T. Goldsmith, “Association of Cervical Microglandular Hyperplasia With Exogenous Progestin Exposure.,” J Low Genit Tract Dis, vol. 20, no. 2, pp. 162–4, Apr. 2016, doi: 10.1097/LGT.0000000000000176.
A. Molero, A. Parra, I. Blanco, A. Ascensión, and P. Ortega, “Lobular Endocervical Glandular Hyperplasia, a mimicker and potential pitfall for HPV-independent well differentiated Gastric-type Endocervical Adenocarcinoma: Case report and literature review focusing on histology, immunophenotype, and molecular findings.,” SAGE Open Med Case Rep, vol. 11, p. 2050313X231186210, 2023, doi: 10.1177/2050313X231186210.
K. Ida et al., “Whole-exome sequencing of lobular endocervical glandular hyperplasia.,” Oncol Lett, vol. 18, no. 3, pp. 2592–2597, Sep. 2019, doi: 10.3892/ol.2019.10549.
S. F. Roy, J. Wong, M. Latour, B. Reichetzer, and K. Rahimi, “Ductal-type mesonephric duct/remnant hyperplasia: distinguished from lobular or diffuse mesonephric hyperplasia by the presence of a myoepithelial cell layer and micropapillary tufting,” Pathology, vol. 54, no. 3, pp. 378–381, Apr. 2022, doi: 10.1016/j.pathol.2021.05.095.
G. Mendoza‑Almanza, E. Ort�z‑S�nchez, L. Rocha‑Zavaleta, C. Rivas‑Santiago, E. Esparza‑Ibarra, and J. Olmos, “Cervical cancer stem cells and other leading factors associated with cervical cancer development (Review),” Oncol Lett, Aug. 2019, doi: 10.3892/ol.2019.10718.
F. Sanchez-Vega et al., “Oncogenic Signaling Pathways in The Cancer Genome Atlas,” Cell, vol. 173, no. 2, pp. 321-337.e10, Apr. 2018, doi: 10.1016/j.cell.2018.03.035.
ეს ნამუშევარი ლიცენზირებულია Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 საერთაშორისო ლიცენზიით .
საავტორო უფლებები (c) 2024 ქართველი მეცნიერები