საკვანძო სიტყვები
ენდომეტრიუმის სიმსივნეები
AgNOR რაოდენობა
უჯრედების პროლიფერაცია
როგორ უნდა ციტირება
ანოტაცია
ენდომეტრიუმის სტრომული სარკომები (ESS) არის იშვიათი ნეოპლაზიები, რომლებიც წარმოიქმნება ენდომეტრიუმის სტრომიდან და შეადგენს საშვილოსნოს ყველა ავთვისებიანი სიმსივნეების 1%-ზე ნაკლებს. ESS-ის დიაგნოზი შეიძლება იყოს რთული, მისი მორფოლოგიური მსგავსების გამო სხვა ენდომეტრიუმის სიმსივნეებთან, როგორიცაა ენდომეტრიუმის სტრომული კვანძები და სტრომული ენდომეტრიოზი. AgNOR რაოდენობა არის უჯრედების პროლიფერაციის მარკერი და შემოთავაზებულია, როგორც პოტენციური დამხმარე ენდომეტრიუმის სიმსივნეების სხვადასხვა ტიპების დიფერენცირებისთვის. ამ კვლევაში ჩვენ შევისწავლეთ AgNOR რაოდენობა ენდომეტრიუმის სიმსივნეების 50 შემთხვევაში, მათ შორის ენდომეტრიუმის სტრომული კვანძები, სტრომული ენდომეტრიოზი, დაბალი ხარისხის ESS და მაღალი ხარისხის ESS. ჩვენი შედეგები აჩვენებს, რომ არსებობს მნიშვნელოვანი განსხვავება AgNOR-ის რაოდენობაში სხვადასხვა ტიპის ენდომეტრიუმის სიმსივნეებში, ხოლო AgNOR-ის საშუალო რაოდენობა იზრდება სიმსივნის სიმძიმის მიხედვით. ენდომეტრიუმის სტრომულ კვანძებს ჰქონდათ ყველაზე დაბალი საშუალო AgNOR რაოდენობა, ხოლო მაღალი ხარისხის ESS - ყველაზე მაღალი. ეს დასკვნები ვარაუდობს, რომ AgNOR რაოდენობა შეიძლება იყოს სასარგებლო მარკერი ენდომეტრიუმის სიმსივნეების სხვადასხვა ტიპების, მათ შორის ESS-ს შორის დიფერენცირებისთვის. საერთო ჯამში, ჩვენი კვლევა ხელს უწყობს ენდომეტრიუმის სიმსივნეების ქცევის უკეთ გაგებას და გვაწვდის მნიშვნელოვან ინფორმაციას, რომელიც შეიძლება სასარგებლო იყოს პაციენტთა პერსონალიზირებული მკურნალობის სტრატეგიების შემუშავებაში.
წყაროები
B. Metreveli, D. Gagua, G. Burkadze, and S. Kepuladze, “PROLIFERATIVE CHARACTERISTICS OF EUTOPIC AND ECTOPIC ENDOMETRIUM IN ADENOMYOSIS USING AgNOR TECHNOLOGY,” GEORGIAN SCIENTISTS, vol. 5, no. 1, pp. 59–71, Jan. 2023, doi: 10.52340/gs.2023.05.01.04.
H. Sung et al., “Global Cancer Statistics 2020: GLOBOCAN Estimates of Incidence and Mortality Worldwide for 36 Cancers in 185 Countries,” CA Cancer J Clin, vol. 71, no. 3, pp. 209–249, May 2021, doi: 10.3322/CAAC.21660.
F. Bray, J. Ferlay, I. Soerjomataram, R. L. Siegel, L. A. Torre, and A. Jemal, “Global cancer statistics 2018: GLOBOCAN estimates of incidence and mortality worldwide for 36 cancers in 185 countries,” CA Cancer J Clin, vol. 68, no. 6, pp. 394–424, Nov. 2018, doi: 10.3322/CAAC.21492.
J. Ferreira, A. Félix, J. K. Lennerz, and E. Oliva, “Recent advances in the histological and molecular classification of endometrial stromal neoplasms,” Virchows Archiv, vol. 473, no. 6, pp. 665–678, Dec. 2018, doi: 10.1007/S00428-018-2470-6.
A. Talhouk et al., “Molecular subtype not immune response drives outcomes in endometrial carcinoma,” Clinical Cancer Research, vol. 25, no. 8, pp. 2537–2548, Apr. 2019, doi: 10.1158/1078-0432.CCR-18-3241.
S. Rousset-Rouviere et al., “Endometrial Carcinoma: Immune Microenvironment and Emerging Treatments in Immuno-Oncology,” Biomedicines, vol. 9, no. 6, Jun. 2021, doi: 10.3390/BIOMEDICINES9060632.
G. Puliyath and M. K. Nair, “Endometrial stromal sarcoma: A review of the literature,” Indian Journal of Medical and Paediatric Oncology, vol. 33, no. 01, pp. 1–6, Jan. 2012, doi: 10.4103/0971-5851.96960:
C. Lan, X. Huang, S. Lin, M. Cai, and J. Liu, “Endometrial Stromal Sarcoma Arising from Endometriosis: A Clinicopathological Study and Literature Review,” Gynecol Obstet Invest, vol. 74, no. 4, pp. 288–297, 2012, doi: 10.1159/000341706.
C. G. Peña et al., “LKB1 loss promotes endometrial cancer progression via CCL2-dependent macrophage recruitment,” J Clin Invest, vol. 125, no. 11, pp. 4063–4076, Nov. 2015, doi: 10.1172/JCI82152.
J. R. Goldblum, P. B. Clement, and W. R. Hart, “Adenomyosis with sparse glands: A potential mimic of low-grade endometrial stromal sarcoma,” Am J Clin Pathol, vol. 103, no. 2, pp. 218–223, 1995, doi: 10.1093/AJCP/103.2.218.
X. Matias-Guiu, B. Davidson, and S. F. Lax, “Can the classification of low-grade endometrial stromal tumors still be improved?,” Virchows Archiv, vol. 473, no. 6, pp. 663–664, Dec. 2018, doi: 10.1007/S00428-018-2474-2.
V. Krishnan, B. Schaar, S. Tallapragada, and O. Dorigo, “Tumor associated macrophages in gynecologic cancers,” Gynecol Oncol, vol. 149, no. 1, pp. 205–213, Apr. 2018, doi: 10.1016/J.YGYNO.2018.01.014.
X. Shi, J. Wang, Y. Lei, C. Cong, D. Tan, and X. Zhou, “Research progress on the PI3K/AKT signaling pathway in gynecological cancer (Review),” Mol Med Rep, vol. 19, no. 6, pp. 4529–4535, Jun. 2019, doi: 10.3892/MMR.2019.10121/HTML.
T. R. Soong et al., “Evidence for lineage continuity between early serous proliferations (ESPs) in the Fallopian tube and disseminated high‐grade serous carcinomas,” J Pathol, vol. 246, no. 3, pp. 344–351, Nov. 2018, doi: 10.1002/path.5145.
F. Rödel et al., “The Prognostic Relevance of the Proliferation Markers Ki-67 and Plk1 in Early-Stage Ovarian Cancer Patients With Serous, Low-Grade Carcinoma Based on mRNA and Protein Expression,” Front Oncol, vol. 10, Oct. 2020, doi: 10.3389/fonc.2020.558932.
N. Tavdgiridze, G. Tevdorashvili, S. Kepuladze, and G. Burkadze, “ASSESSMENT OF PROLIFERATIVE ACTIVITY OF IMMATURE OVARIAN TERATOMAS USING AgNOR TECHNOLOGY,” GEORGIAN SCIENTISTS, vol. 5, no. 1, pp. 233–248, Mar. 2023, doi: 10.52340/gs.2023.05.01.20.
P. Meshveliani, G. Didava, G. Tomadze, S. Kepuladze, and G. Burkadze, “EVALUATION OF PROLIFERATIVE ACTIVITY OF PRE-TUMOR AND TUMOR PROCESSES OF BARRETT’S ESOPHAGUS USING AGNOR TECHNOLOGY,” GEORGIAN SCIENTISTS, vol. 5, no. 2, pp. 49–62, Apr. 2023, doi: 10.52340/gs.2023.05.02.07.
ეს ნამუშევარი ლიცენზირებულია Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 საერთაშორისო ლიცენზიით .
საავტორო უფლებები (c) 2023 ქართველი მეცნიერები