ოჯახის ექიმის პროფესიული საქმიანობის თვისებურებები პირველადი ჯანდაცვის სისტემაში, COVID-19 -ით გამოწვეული პანდემიის გათვალისწინებით
DOI:
https://doi.org/10.52340/jecm.2022.06.05.12საკვანძო სიტყვები:
Family medicine, working environment, risk factors, COVID-19 pandemic conditionsანოტაცია
პირველადი ჯანდაცვის ქვაკუთხედს წარმოადგენს ზოგადი პრაქტიკა, ანუ ოჯახის ექიმის ინსტიტუტი. ოჯახის ექიმის პრაქტიკული საქმიანობა გულისხმობს არა მხოლოდ წმინდა თეორიულ, არამედ გარკვეულ ჩვევებსა და ტექნიკას (5,10,15), რომელიც, თავის მხრივ, გარკვეულ სპეციფიკას იძენს ქვეყნის სოციალური და ეკონომიკური შესაძლებლობებიდან გამომდინარე. კვლევის მიზანი იყო პირველადი ჯანდაცვის სისტემაში ოჯახის ექიმის პროფესიული საქმიანობის თავისებურებების დადგენა COVID-19-ით პანდემიიდან გამომდინარე რეალობის გათვალისწინებით. კვლევის ამოცანებად ჩამოყალიბდა: 1. კითხვარის დახმარებით სტატისტიკური მასალის მოპოვება-დამუშავება; 2. ოჯახის ექიმის საქმიანობისთვის დამახასიათებელი თავისებურებების გამოვლენა, მათ შორის COVID-19 -ით გამოწვეული პანდემიის პერიოდში; 3. პრევენციული ღონისძიებების შემუშავება. კვლევით დადგინდა, რომ ოჯახის ექიმის სამუშაო განეკუთვნება დაძაბული და სტრესული პროფესიების ჯგუფს; ოჯახის ექიმის სტრესული სამუშაო გარემო უარყოფითად მოქმედებს ჯანმრთელობაზე და განაპირობებს ისეთი დაავადებების განვითარების რისკს, როგორიცაა არტერიული ჰიპრტენზია და შაქრიანი დიაბეტი, რასაც ხელს უწყობს აგრეთვე, კვების არასწორი რეჟიმი. ოჯახის ექიმებს შორის გამოვლენილი დააავადებების (შაქრიანი დიაბეტისა და არტერიული ჰიპერტენზიის) შემთხვევები შეიძლება განხილულ იქნეს როგორც პროფესიით განპირობებული დაავადებები.
Downloads
წყაროები
Gerzmava O., Public Health Care and Mamagement, Tbilisi, 1998, (available in Georgian)
Qarosanidze I., Gabunia T., Doborjginidze V. Family Medicine, Tbilisi, 2001, (available in Georgian)
Doohan NC, Duane M, Harrison B, Lesko S, DeVoe JE. The Future of Family Medicine version 2.0: reflections from Pisacano scholars. J Am Board Fam Med. 2014;27:142–50
Ferriman A. Clinical Evidence to go to 400 000 US doctors. A compendium of the best available evidence for effective health care, B.M.J., June 2000.
Goh LG. From counterculture to integration: The Family Medicine story. Singapore Fam Physician. 2001;27:11–4
Hashim Jawad M. A Definition of Family Medicine and General Practice. Journal of the College of Physicians and Surgeons Pakistan 2018, Vol. 28 (1): 76-77
Hjortdahl P., Borchgrevink C. F. Continuity of care: influence of general practitioners' knowledge about their patients on use of resources in consultations. BMJ., 1991 Nov 9;303(6811):1181-4
Hjortdahl P. The Influence of General Practitioners' Knowledge about their Patients on the Clinical Decision-Making Process. Scandinavian J.Primary Health Care, 2009, 290-294
Lee Gan Goh, Chooi Peng Ong, Education and training in family medicine: progress and a proposed national vision for 2030, Singapore Med J 2014; 55(3): 117-123
McWhinney Ian R., Freeman Thomas.Textbook of Family Medicine, Third Edition, New York, Oxford University Press, 2009, 472 p.
Mungmungpuntipantip R. Wiwanitkit V. COVID-19, family medicine, and primary care centers. Malays Fam Physician. 2020; 15(2): 58.
Parkerton.H. P, Smith D., Straley H. L., Primary Care Practice Coordination Versus Physician Continuity. Family Medicine 36(1):15-21,2004
Primary health care: Main terminology, 10 2014. World Health Organization Regional office for Europe. Sutter A. D., Llor C., Maier M., Mallen C., Tatsioni A., Weert H. v., Windak A., Stoffers J. Family medicine in times of ‘COVID-19’: A generalists' voice. Eur J Gen Pract. 2020; 26(1): 58–60
Taylor R.B. The promise of family medicine: history, leadership and the Age of Aquarius. J Am Board Fam Med. 2006;19:183–90
WONCA Europe. The European Definition of General Practice / Family Medicine – Edition. 2011-2014
ჩამოტვირთვები
გამოქვეყნებული
როგორ უნდა ციტირება
გამოცემა
სექცია
