პოლი(ამიდ-თანა-ესტერ ამიდები)ს სინთეზი და წინასწარი დასკვნები
PDF (English)

საკვანძო სიტყვები

პოლიმერები
ბიოდეგრადაცია
ფსევდო-პროტეინები
პოლიშარდოვანები
პოლიამიდები

კატეგორიები

როგორ უნდა ციტირება

ვანიშვილი ა., & კვინიკაძე ს. (2024). პოლი(ამიდ-თანა-ესტერ ამიდები)ს სინთეზი და წინასწარი დასკვნები. ქართველი მეცნიერები, 6(3), 206–214. https://doi.org/10.52340/gs.2024.06.03.19

ანოტაცია

სინთეზური მასალების უკონტროლო დაგროვებამ გარემოში, ქიმიური ან ბიოლოგიური დეგრადაციისადმი მათი მდგრადობის გამო გამოიწვია ეკოლოგიური პრობლემები, არსებული პოლიმერების ბიოდეგრადუნარიანობის გაზრდის ერთ-ერთი სტრატეგია მოიცავს მათ სტრუქტურაში მეტად ჰიდროლიზირებადი ჯგუფების შეყვანა. ბიოდეგრადირებადი პოლიმერების განსაკუთრებულად მნიშვნელოვანი წარმომადგენლები არიან ფსევდოპროტეინები - სინთეზური ბიოდეგრადირებადი პოლიმერების ახალი ოჯახი ბუნებრივი α-ამინომჟავების საფუძველზე. ფსევდო-პროტეინების ჯგუფის ერთ-ერთ წარმომადგენელია პოლი(ესტერი ამიდები), რომლებიც ხასიათდებიან მარტივის სინთეზის და მრავალმხრივი გამოყენებით. კვლევის პერიოდის დასინთეზირდა პოლი(ამიდ-თანა-ესტერ ამიდები) ინტეფაზური პოლიკონდენსაციის რეაქციის გამოყენებით, საწყისი პრეკურსორების : ჰექსამეთილენდიამინის (HDMA) და ტოსილ დიამინის დიესტერების (TDADE) ურთერთქმედების დიკარბომჟავების ქლორიდებთან. მიღებული პროდუქტების ხსნადობა შესწავლილ იქნა სხვადასხვა გამხსნელებში. სტრუქტურები შემოწმდა ინფრაწითელი და ბმრ სპექტროსკოპიის მეთოდებით გამოყენებით. მექანიკური თვისებები შეფასდა ნიმუშების გაჭიმვის ხელსაწყოს გამოყენებით

https://doi.org/10.52340/gs.2024.06.03.19
PDF (English)

წყაროები

Vroman, I., & Tighzert, L. (2009). Biodegradable polymers. Materials (Basel), 2 (2), 307–344.

Sardon, H., & Dove, A. P. (2018). Plastics recycling with a difference. Science, 360 (6387), 380–381. https://doi.org/10.1126/science.aat4997

Duan, H., Song, G., Qu, S., Dong, X., & Xu, M. (2019). Post-consumer packaging waste from express delivery in China. Resources, Conservation and Recycling, 144 , 137–143.

Khatoon, N., Jamal, A., & Ali, M. I. (2019). Lignin peroxidase isoenzyme: A novel approach to biodegrade the toxic synthetic polymer waste. Environmental Technology , 40 (11), 1366–1375.

Chandra, R., & Rustgi, R. (1998). Biodegradable polymers. Progress in Polymer Science , 23 , 1273–1335. https://doi.org/10.1016/S0079-6700(97)00039-7

Tokiwa, Y., Calabia, B. P., Ugwu, C. U., & Aiba, S. (2009). Biodegradability of plastics. International Journal of Molecular Sciences , 10 (9), 3722–3742. https://doi.org/10.3390/ijms10093722

Rodríguez-Galán, A., Franco, L., & Puiggalí, J. (2011). Biodegradable poly(ester amide)s: Synthesis and applications. In G. P. Felton (Ed.), Biodegradable Polymers: Processing, Degradation, Applications (Chapter 4). Nova Science Publishers, Inc.

Díaz, A., Katsarava, R., & Puiggalí, J. (2014). Synthesis, properties, and applications of biodegradable polymers derived from diols and dicarboxylic acids: From polyesters to poly(ester amide)s. International Journal of Molecular Sciences , 15 (5), 7064–7123. https://doi.org/10.3390/ijms15057064

Zavradashvili, N., Puiggalí, J., & Katsarava, R. (2020). Artificial polymers made of α-amino acids - Poly(amino acid)s, pseudo-poly(amino acid)s, poly(depsipeptide)s, and pseudo-proteins. Current Pharmaceutical Design , 26 . https://doi.org/10.2174/1381612826666200203122110

Creative Commons License

ეს ნამუშევარი ლიცენზირებულია Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 საერთაშორისო ლიცენზიით .

საავტორო უფლებები (c) 2024 ქართველი მეცნიერები

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...