ქართული ტრადიციული მედიცინის საკითხები და მედიკამენტების ისტორია (ეთნოისტორიული პარალელები)
DOI:
https://doi.org/10.52340/lac.2022.833ანოტაცია
უძველეს ქართულ წერილობით წყაროებში, ძველ კარაბადინებში მოცემული სამკურნალო მეთოდების შეჯერებამ ხალხურ რეცეპტებთან თვალნათლივ დაგვანახა, რომ რამდენიმე ეფექტური სამკურნალო საშუალება დღემდე შემოუნახავს ხალხურ მეხსიერებას. მკვლევარი ნ. მინდაძე აღნიშნავს: ,,არ არის გამორიცხული, რომ სწორედ ქართული ოფიციალური მედიცინის გავლენით დამკვიდრდა ხალხურ მედიცინაში ზოგიერთი სამკურნალო საშუალება” [მინდაძე, ჩირგაძე, 2005:53].
##plugins.generic.usageStats.downloads##
წყაროები
ზაზა ფანასკერტელ-ციციშვილი, სამკურნალო წიგნი, II, თბ., 1988
დავით ბაგრატიონი, იადიგარ-დაუდი, თბ., 1985
ლ. კოტეტიშვილი, მედიცინა ძველ საქართველოში, წიგნი სააქიმო¡, თბ., 1936
მ. სააკაშვილი, ა. გელაშვილი, საქართველოს მედიცინის ისტორია,ტ. III, წ. 3, თბ., 1956
ნ. მინდაძე, ნ. ჩირგაძე, ქართული ხალხური სამედიცინო ტრადიციები (კახეთი); თბ., 2005
რ. კაშია, დ. შავიანიძე, მკურნალი ზემო აჭარიდან, წელიწდეული (ქუთაისის
სამეცნიერო ბიბლიოთეკის შრომები), III, ქუთ., 2011
ნ. მინდაძე, ქართული ხალხური მედიცინა, თბ., 1981
ნ. მინდაძე, ქართული ხალხური სამედიცინო კულტურა, თბ., 2003
დ. შავიანიძე, რ.კაშია, რ.ხაჭაპურიძე, ეთნოისტორიულიკვლევები,ქუთაისი, 2010
დ. შავიანიძე, ოკრიბა, ქუთაისი, 2005
რ. ხაჭაპურიძე, მაგიურ-რელიგიური მკურნალობის ისტორიიდან, ქუთ., 2006