ძველრომაული ლათინურის განვითარება და მისი მემკვიდრეობა რომანულ ენებში
DOI:
https://doi.org/10.52340/lac.2025.34.02საკვანძო სიტყვები:
ლათინური ენა, რომანული ენებიანოტაცია
ლათინური ენა, რომელიც თავდაპირველად გავრცელდა უძველესი ლაციუმის პატარა ტერიტორიაზე, აპენინის ნახევარკუნძულის ცენტრალურ ნაწილში, თანდათანობით გარდაიქმნა დასავლეთ რომაული იმპერიის უმნიშვნელოვანეს ენად და საწყისად იქცა რომანულ ენათა ფართო ოჯახისა, რომელიც მოიცავს მთელი სამყაროს დაახლოებით 900 მილიონ ადამიანს. მისი მრავალსაუკუნოვანი ევოლუცია წარმოადგენს უნიკალურ ლინგვისტურ ფენომენს, რომელიც დემონსტრირებს როგორც ენობრივ ფორმათა მდგრადობას, ასევე მათ გარდაუვალ ტრანსფორმაციას ისტორიულ პროცესთა გავლენით.
განვიხილავთ ლათინურ ენას, მის ისტორიულ პერიოდებს, ასევე ძველრომაულ ლათინურს, კლასიკურ ლათინურს, ხალხურ (ვულგარულ) ლათინურს, რეგიონალურ ვარიანტებს, გვიან ლათინურს, პროტო-რომანულ ენას, რომანულ ენებს, რომანულ ენათა კლასიფიკაციას, რომანულ ენათა გეოგრაფიული გავრცელებას.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
წყაროები
Borovsky M., Boldyrev A. Manuel de langue latine, Moscou, 1975
Litvinov V. Manuel de grammaire latine. Kiev, 2008
Tronsky I, Grammaire historique de la langue latine, Moscou, 2001
Yarko V. Langue latine, M., 2010
ჩამოტვირთვები
გამოქვეყნებული
როგორ უნდა ციტირება
გამოცემა
სექცია
