მწერლის ენის ზოგიერთი თავისებურება (რეზო ჭეიშვილი)
DOI:
https://doi.org/10.52340/lac.2022.09საკვანძო სიტყვები:
რეზო ჭეიშვილი, მწერლის ენა, რომანი, მოთხრობებიანოტაცია
მწერალ რეზო ჭეიშვილის ენა სადა, მარტივი, ადვილად გასაგებია, მწერალი ცდილობს დაიცვას სალიტერატურო ენის ნორმები, მაგრამ მისი თხზულებების ენისათვის დამახასიათებელი ფონეტიკური და მორფოლოგიური მოვლენების შესწავლამ ცხადყო, რომ ნორმათა დარღვევის შემთხვევები გვხვდება როგორც პერსონაჟთა, ასევე მწერლის ენაშიც. მოქმედ პირთა მეტყველებაში საკმაოდ მრავლადაა დიალექტური ფორმები, უპირატესად კი იმერიზმები. ეს დასაშვებიცაა, რადგან პერსონაჟის უკეთ დახასიათებისათვის დიდი მნიშვნელობა ენიჭება მათ მეტყველებას. მაგრამ რაც შეეხება მწერლის ენას, აქ დარღვევები გაუმართლებელია, მწერლის ენა უნდა იყოს ყოველგვარი კუთხური ფორმებისაგან, ნორმათა დარღვევებისაგან თავისუფალი.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
წყაროები
გ. ასათიანი. გაზეთი „ლიტერატურული საქართველო, 1993 წელი, 14 მაისი.
გაზეთი „ლიტერატურული საქართველო, 2003 წელი, 24 აპრილი.
გაზეთი „ქუთაისი“ , 1989 წელი 23ივნისი
მ.მიქაძე და ავტორთა ჯგუფი, თანამედროვე ქართული ენა (პრაქტიკული სტილისტიკა), ქუთაისი, 2010.
მ. მიქაძე, ქართული ენის მორფოლოგია, ქუთაისი, 2015.
ქართული სალიტერატურო ენის ნორმები, თბ.,1970.
კ. შანიძე, თხზულებანი, III, თბ., 1980.
შოთა ძიძიგური, ენა და ლიტერატურა, თბ., 1965.
ქ. ძოწენიძე, ზემოიმერული კილოკავი, თბ., 1973.
რ. ჭეიშვილი , გაზეთი „ლიტერატურული საქართველო, 2001 წელი,17- 23 აგვისტო.
რ. ჭეიშვილი , „ძველი ამბავი“,1989.
რ. ჭეიშვილი ,„ქალაქში დინოზავრები დადიან“, 1974.
რ. ჭეიშვილი, ჩემი მეგობარი ნოდარი, თბ., 1990.
რ. ჭეიშვილი, მოთხრობები, თბ., 1975.
ჩამოტვირთვები
გამოქვეყნებული
როგორ უნდა ციტირება
გამოცემა
სექცია
