იმუნორეაბილიტაცია და იმუნომაკორეგირებელი თერაპიის პრინციპები
PDF (English)

როგორ უნდა ციტირება

ლასარეიშვილი ბ., & დუმბაძე ლ. (2005). იმუნორეაბილიტაცია და იმუნომაკორეგირებელი თერაპიის პრინციპები. თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტის სამეცნიერო შრომათა კრებული, 41, 36–38. Retrieved from https://journals.4science.ge/index.php/CSW/article/view/1989

ანოტაცია

იმუნორეაბილიტაცია არის მოქმედებების ერთობლიობა, რომელიც უზრუნველყოფს იმუნური სისტემის შემაშფოთებელი ფუნქციების აღდგენას. მისი ეფექტურობის არსებითი კრიტერიუმებია: პათოლოგიური პროცესების პროგრესირების შეფერხება, განკურნების დროის შემცირება, რეციდივების რაოდენობა და რემისიის ხანგრძლივობის გაზრდა. ისინი განასხვავებენ სპეციალიზებულ და მეორად იმუნორეაბილიტაციას.
იმუნოტროფიული პრეპარატები ინიშნება პაციენტების გარკვეულ ჯგუფში, რომლებსაც აქვთ იმუნოპათოლოგიური სიმპტომები. თუ არსებობს კონკრეტული ცვლილებები იმუნოლოგიურ სტატუსში, მაგრამ ეს არ აისახება კლინიკურ სურათზე, პრეპარატების დანიშვნა დროებით თავიდან უნდა იქნას აცილებული. ეს ცვლილებები შეიძლება იყოს ორგანიზმის კომპენსაციური რეაქციების გამოვლინება. ზოგიერთ შემთხვევაში შესაძლებელია იმუნომოდულატორების დანიშვნა იმუნოლოგიური მდგომარეობის ანალიზის გარეშე. ასეთ შემთხვევებს ქრონიკულ ინფექციებსა და სიმსივნეებს უწოდებენ. თუმცა იმუნოლოგიური სტატუსის სანდო ცვლილებები ზოგჯერ შეიძლება არ გამოვლინდეს.
იმუნომოდულაციის პერიოდში აუცილებელია იმუნოლოგიური მდგომარეობის მონიტორინგი. სასურველია ამის გაკეთება იმ შემთხვევებშიც კი, როდესაც განკურნების კლინიკური ეფექტი დადებითია.

PDF (English)

წყაროები

Арцимович Н. Г. и др. Новые подходы к выбору и применению иммунокоррекции - Internationail Journal on Immunorehabil. 1997, №6, с. 70-73.

Дранник Г.Н. Клиническая иммунология и аллергология, М.:Мед.инф.агенство, 2003, с.320-391.

Земсков А. М. и др. Клиническая иммунология М.:Мед. инф. агент. 1999, с. 25-52,136-142,155¬171,188-194, 249-263.

Игнатьева Г. А. Иммунная система и патология. Патол. физиол. 1998, №1, с. 35-42.

Караулов А.В, Ликов В.Ф. Оценка различных методов иммуномониторинга при проведении иммунокоррекции. Аллергол. и иммунол. 2005, т.6 №2, с.136-137.

Козлов В. А. и др. Эксракорпоральная иммунотерапия в коррекции состояний „иммунопарализиса" у больных с хирургичекой инфекцией. Intern. Journ. Immunor. 1997, №6, с. 135-139

Манько В. М. и др. Иммуномодуляция, история, тендеция развития, современное состояние и перспективы. - Иммунол. 2002, №3, с.132-138.

Медуницын Н. В. Проблемы этики и безопасности применения средств иммунореабилитации. - Intern. Journ. Immunor. 1997, с.85- 88.

Нестерова И.В. Стратегия и тактика иммунотерапии вторичных иммунодефицитных состояний с инфекционным синдромом. Аллергол. и иммунол. 2005, т.6 №2, с.139-140

Новиков Д.К, Новикова В.И, Новиков П.Д. Основы иммунокоррекции. Вт.,1998

Сепиашвили Р.И. и др. Современная концепция иммунореабилитации. - Intern. Journ. Immunol. 1997, №6, с. 5-8.

Сепиашвили Р. И. Классификация и показания к применению иммунотропных препаратов. - Intern. Journ. Immunor. 2001, №3, с. 7-13.

Сизякина Л.П, Андреева И.И. Справочник по клинической иммунологии, Ростов-на-Дону.: Феникс, 2005, с.135-239.

Хаитов Р. М. и др. Современные иммуномодуляторы: основные принципы их применения.- Иммунол. 2000, N85, с. 4-7.

Хаитов Р. М. и др. Иммуномодуляторы: механизмы действия и клиническое применение. - Иммунол. 2003, №4, с. 19-22.

Downloads

Download data is not yet available.