Theological foundations of the age-old functioning of the native Georgian language (for the unification of knowledge and faith)
DOI:
https://doi.org/10.52340/lac.2024.09.55Keywords:
Masculine word, Georgian word, Theological foundationAbstract
The article presents the main theological factors of the initial word creation and semantic change-development of human speech (resp. language), namely the dogmas given by the holy fathers of the Church:
ა) word-logos (Greek. logos “word; concept; thought; mind; first image of man (“man”);
- b) The greatest mystery of the birth of the Son of God Jesus Chirst in the flesh;
- c) The mystery of the transmigration of the Holly Spirit at the time of Pentecost;
- d) The good fruit obtained by the joint efforts of the word of God and the word of man: thinking, verbality, speech (voice, written and “thinking”, creativity and free will. Therefore, the issue of the need to unite two educational-wordview directions – knowledge and faith, as the basis of the state strenght of Georgia and the strong unity of the Georgian nation, is specially discussed, which is confirmed by the admonitional formulation of Giorgi Merchules developed at the state level (Ix-X centuries) and its echo by Illia Chavchavadze (XIX century).
Downloads
References
აბულაძე ილ. (1973): ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები). „გამომცემლობა მეცნიერება“, თბილისი.
დამასკელი ი. (2000): მართლმადიდებლური სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა, ორი ძველი ქართული თარგმანი (წმ. ეფრემ მცირეისა და წმ. არსენ იყალთოელისა), გამოსაცემად მოამზადეს: რ. მიმინოშვილმა და მ. რაფავამ; წინასიტყვაობა და შენიშვნები დაურთო მ. რაფავამ; ძველი ბერძნულიდან თანამედროვე ქართულზე თარგმნა ედიშერ ჭელიძემ, თბილისის სასულიერო აკადემიის გამომცემლობა. თბილისი.
გიორგაძე კ. (2020): რელიგიისა და მენტალური ჯანმრთელობის ურთიერთმიმართების საკითხები საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის მრევლში, საკვალიფიკაციო ნაშრომი, წარდგენილი თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტის სადისერტაციო საბჭოს წინაშე (2020 წლის 20 თებერვალი).
ეკალაძე ზ. (2018): მეცნიერება და რელიგია // რელიგიურ-საგანმანათლებლო ჟურნალი „გული გონიერი“, # 19,. 44-53.
იმნაიშვილი ივ. (1986): ქართული ოთხთავის სიმფონია-ლექსიკონი, აკაკი შანიძის რედაქციით. თბილისის უნივერსიტეტის გამომცემლობა. თბილისი.
მერჩულე გ. (2011): ცხორებაჲ წმიდისა გრიგოლ ხანცთელისაჲ, ქართული ჰაგიოგრაფიული ძეგლები, ორიგინალური ტექსტები და თარგმანები ახალ ქართულად, მეორე გამოცემა, 309-431.
ორბელიანი ს.-ს. (1991; 1993): ლექსიკონი ქართული, ავტოგრაფული ნუსხების მიხედვით მოამზადა, გამოკვლევა და განმარტებათა ლექსიკის საძიებელი დაურთო ილია აბულაძემ. „მერანი“. თბილისი.
ორჟონია ირ. (2017): ქრისტიანული ანთროპოლოგია // სამეცნიერო-საღვთისმეტყყველო ჟურნალი „რელიგია“, #1, 23-42.
ორჟონია ირ. (2018): რწმენისა და ცოდნის ურთიერთმიმართების შესახებ // რელიგიურ-საგანმანათლებლო ჟურნალი „გული გონიერი“, # 19, 72-92.
ოქროპირი ი. (1993): წმიდა იოანე ოქროპირი, განმარტება იოანეს სახარებისა, თარგმანი წმ. ეფთვიმე მთაწმიდელისა, ნაწილი I, რედაქტორი: მზექალა შანიძე, ზურაბ სარჯველაძე
პატარიძე ლ. (2005): დისკუსია თემაზე „მამული, ენა, სარწმუნოება“, საქართველო ათასწლეულთა გასაყარზე, თბილისი.
რჯული ქრისტესი (2014): დღესასწაული: სულთმოფენობა, მარტვილია. შემდგენელი და მთავარი რედაქტორი: დეკანოზი კახაბერ ურუშაძე, ავტორი და კოორდინატორი: თეა ინწკირველი. გამომცემლობა „ალილო“.თბილისი.
სამოციქულოს განმარტება (2000): გამოკრებული იოვანე ოქროპირისა და სხვა წმიდა მამათა თხზულებებიდან, თარგმნილი ეფრემ მცირის (კარიჭის ძის) მიერ, I, ტექსტი გამოსაცემად მოამზადა და წინასიტყვა დაურთო ექვთიმე კოჭლამაზაშვილმა, თბილისის უნივერსიტეტის გამომცემლობა. თბილისი.
სარჯველაძე ზ. (2001): ძველი ქართული ენის სიტყვის კონა. „სულხან-საბა ორ-ბელიანის სახელობის თბილისის სახელმწიფო პედაგოგიური ინსტიტუტის გამომცემლობა“. თბილისი.
სიმფონია-ლექსიკონი (2009): ქართული სამოციქულოს სიმფონია-ლექსიკონი, ეძღვნება აკაკი შანიძის 120 წლის იუბილეს, შეადგინეს ლელი ბარამიძემ, რუბენ ენუქაშვილმა და თეიმურაზ მეტრეველმა. „თბილისის უნივერსიტეტის გამომცემლობა“. თბილისი.
ფლოროვსკი გ. (2018): საღვთისმეტყველო სტატიათა კრებული, ტექსტი ინგლისურიდან თარგმნეს და სქოლიოები დაურთეს გიორგი გველესიანმა და გურამ ლურსმანაშვილმა. თბილისი.
ღლონტი მ. (2009): სულხან-საბა ორბელიანის იგავთმეტყველება, „სიბრძნე სიცრუისას“ იდეურ-კომპოზიციური სისტემა. გამომცემლობა „დედაენა“. თბილისი.
ღლონტი მ. (2014): ქართული სიტყვის საღვთისმეტყველო ასპექტები (ქართ.: ზოგი და საზოგადოება; მოყვასი, მეგობარი და ამხანაგი; თანანადები და თანამდები) // „ეტიმოლოგიური ძიებანი XI“, 100-118.
ღლონტი მ. (2017): რწმენისა და ცოდნის გაერთიანების პრინციპისათვის (სიტყვა-ლოგოსი და სიტყვა-კაცობრივი) // „ენა და კულტურა“, II, ქართულ-ამერიკული უნივერსიტეტი (GAU), 155-166.
ღლონტი მ. (2020): ძველი ქართული სახელდებისათვის „შესაქმე“. // თბილისის სასულიერო აკადემიისა და სემინარიის საკონფერენციო კრებული (2019 წლის მაისი), III, თბილისის სასულიერო აკადემიისა და სემინარიის გამომცემლობა, 172-190.
ჩუბინაშვილი დ. (1984): ქართულ-რუსული ლექსიკონი. სახელმწიფო გამომცემლობა „საბჭოთა საქართველო“. თბილისი.
ჩუბინაშვილი ნ. (1961): ქართული ლექსიკონი. ალ. ღლონტის რედაქციითა და გამოკვლევით. „გამომცემლობა საბჭოთა საქართველო“. თბილისი.
ჭავჭავაძე ილ. (1953): ორიოდე სიტყვა თავად რევაზ შალვას ძის ერისთავის კოზლოვის-მიერ „შეშლილის“ თარგმანზედა, თხზულებათა სრული კრებული ათ ტომად, პ. ინგოროყვას რედაქტორობით, ტომი III, თბილისი, საქართველოს სსრ სახელმწიფო გამომცემ;ობა. თბილისი.
ჭავჭავაძე ილ. (2007): აი ისტორია, წერილი მეორე, თხზულებათა სრული კრებული ოც ტომად, ტომი XI, „ილიას ფონდი“. თბილისი,
ჭანტურია რ. (2018): ისტორიის ღვთისმეტყველება, // თბილისის სასულიერო აკადემიისა და სემინარიის საკონფერენციო მოხსენებათა კრებული (2018 წლის მარტი), II: თბილისი, 120-123.
ჭელიძე ედ. (1994): ედიშერ ჭელიძე, კლიმენტი ალექსანდრიელი // ჟურნალი „გზა სამეუფო“, 2, 3-8; http://edisherchelidze.blogspot.com/2018/12/blog-post_34.html
Кузнецов Макс. (2017): Природа человека в богословиипреподобного Максима Исповедника, // Московский Патриархат Русская Православная ЦерковьПензенская Митрополия Пензенская духовная семинарияНаучно-богословский журнал, Выпуск 3 (1) 2017, Пенза, 39-44.
Лопухин А. П. (1904-1907): Толковая Библия, А. П. Лопухина, I, Бытие Притчи Соломона, Петербург, 1904-1907.
Шюре Эд. (1914): Великие Посвященные, Калуга.