ეთნიკური კონფლიქტების და ინტეგრაციული პროცესების გაშუქების თავისებურებები რეგიონულ მედიაში-საქართველოს გამოცდილება 1990-იან წლებში
DOI:
https://doi.org/10.52340/idw.2025.75საკვანძო სიტყვები:
მედიაეთიკა, რეგიონული მედია, კონფლიქტები, ეთნიკური საკითხები, ინტეგრაცია, სოციალური პასუხისმგებლობაანოტაცია
მასმედია დღეს სოციალურ, კულტურულ თუ პოლიტიკურ სფეროებს შორის უმნიშვნელოვანესი მედიატორია და მისი ცვალებადი ბუნება, ტექნოლოგიური განვითარების შედეგად, ქმნის ახლებურ ხედვებს და გამოწვევებს. ახალი მედიაფორმები კი უკვე დიდი ხანია, რაც ახალ რეალობას ქმნიან და აერთიანებენ იმ სხვადასხვა მიდგომებსა თუ სტრატეგიებს, რომლებიც მედიის განვითარების და კულტურული კონტექსტის გაზიარების მთავარ ინსტრუმენტად გვევლინებიან. თანამედროვე საზოგადოების არქიტექტურა ისტორიული კონტექსტებისა და თანამდევი გამოწვევების ურთიერთქმედების შესწავლის პროცესია და გავლენას ახდენს ისეთ უმნიშვნელოვანეს ასპექტებზე, როგორებიცაა: კულტურული პრაქტიკა, სოციალური ნორმები, პოლიტიკური წყობა და ეკონომიკური უთანასწორობა. იდენტობა ხშირად ინდივიდუალური და ჯგუფური კუთვნილების ძირითადი მახასიათებელია, რაც უზუსტესად ასახავს სოციალურ ურთიერთქმედებებზე და კოლექტიურ იდენტობებზე გავლენებს. წარმოდგენილი მიმოხილვა მიზნად ისახავს ხაზი გაუსვას მედიაეთიკის მნიშვნელობას გასული საუკუნის 90-იანი წლების საქართველოს რეგიონულ მედიაში და განსაკუთრებული აქცენტი გააკეთოს მასზე სოციალური პასუხისმგებლობის, ეთნიკური და ინტეგრაციული საკითხების განხილვის თვალსაზრისით. ზემოთაღნიშნული პერიოდის რეგიონულ მედიაში ეთიკური დილემები აქტიურად იყო წარმოჩენილი - როდესაც ახალი პოლიტიკური და სოციალური რეალობა ქვეყანას ტრანსფორმაციის გზას უკვალავდა. 1990_იანი წლების საქართველოს რეგიონულმა მედიამ მნიშვნელოვანი როლი შეასრულა არა მხოლოდ ინფორმაციის გავრცელების, არამედ ეთნიკური ჯგუფების მიმართ სტერეოტიპების ცირკულირების მართისა და საზოგადოებრივი თანხმობის მიღწევის პროცესში. მედიაში ეთიკის საკითხები განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი გახდა სწორედ იმ პერიოდში, როდესაც ეთნიკური დაპირისპირებებისა და კონფლიქტების გაშუქება მედიის პასუხისმგებლობის საგნად იქცა. კვლევაში განხილულია, როგორ მოქმედებდა რეგიონული მედია ეთიკის პრინციპებით, როგორც სოციალური კავშირის შემქმნელი და რა გავლენა ჰქონდა მას ეთნიკური, კონფლიქტური და ინტეგრაციული პროცესების გაშუქების თვალსაზრისით.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
წყაროები
ასსმანი, 1991: Aleida Assmann / Dietrich Hart (eds.)Mnemosyne. Forms and Functions of cultural memories, p. 289., Frankfurt a / M, 1991;
ბაქრაძე, 1995: ბაქრაძე ა., “დაწუნებული გზა”, გამომცემლობა “სარანგი”, თბილისი, 1995;
ბერრი, 1997: Berry, J.W. (1997) Immigration, Acculturation, and Adaptation. Applied Psychology: An International Review, 46, 5-34. https://doi.org/10.1111/j.1464-0597.1997.tb01087.x
ბურკე, 2006: Burke P., “ What is Cultural History?” Polity Press Ltd., 2006;
გამსახურდია, 1921: გამსმახურდია კ., „სიტყვები ქართველი ერისადმი 26 მაისს“, WordPress.com https://iberiana2.wordpress.com › 2016/01;
ზერუბაველი, 2004: Zerubavel E., „ Time Maps, Collective Memory and the Societal Shape of the Past.Chicago and London, 2004;
კასტელსი&მილლერი, 2009: Castles S. and Miller, M.J. (2009). The Age of Migration: International Population Movements in the Modern World. (4th edition);
მამარდაშვილი,1989: მამარდაშვილი მ., „ყველაფერს თავისი ლოგიკა აქვს“. „თბილისი“. 139 1989;
ფესსინგერი, 1957: Festinger, L. (1957). A theory of cognitive dissonance. Stanford University Press.
ჰანთინგტონი 1996: ჰანთინგტონი ს., „ცივილიზაციების შეჯახება და მსოფლიო წესრიგის გარდაქმნა“, 1996;
ჯანელიძე, აბაშიძე 1993: ჯანელიძე ო. ანაშიძე ზ., „საქართველო და ქართველები“, თბილისი, 1993;
ჩამოტვირთვები
გამოქვეყნებული
როგორ უნდა ციტირება
გამოცემა
სექცია
