კულტურის პოლიტიკა ტელემაუწყებლობაში (გასული საუკუნის ქართულ-პოლონური ურთიერთობის მაგალითზე)
DOI:
https://doi.org/10.52340/spectri.2024.10.01.03საკვანძო სიტყვები:
კულტურა, ურთიერთობა, სატელევიზიო ფილმი, მაუწყებლობა, კინემატოგრაფიანოტაცია
საქართველოს ტელევიზიის განვითარების პირველ პერიოდში, ეთერს ძირითადად ლიტერატურისა და ხელოვნების სხვადასხვა დარგის ნამუშევრები იკავებდა. ეს განსაკუთრებით ეხება კინოხელოვნებას, რომლის ფუნქციები ტელეეკრანზე კიდევ უფრო იზრდება... ქართულ ტელემაუწყებლობაში მალე შეიქმნა კინოგადაცემათა ისეთი რუბრიკები, სადაც გვაცნობდნენ საზღვარგარეთის (ძირითადად სოციალისტური ქვეყნების) კინემატოგრაფს. საქართველოს ტელესივრცეში ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ადგილი ეჭირა პოლონეთის კულტურას. პოლონეთი იყო ერთ-ერთი ის ქვეყანა, სადაც პრესტიჟული პრიზებით დააჯილდოვეს ის ტელეფილმები, რომელთა შექმნასაც ბევრი პრობლემა შეექმნა. 1960-იანი წლების ბოლოს, პირველად რუსეთის ცენტრალური ტელევიზიით გახდა შესაძლებელი ქართველ ტელემაყურებელს ეხილა ორი პოლონური სატელევიზიო მრავალსერიანი მხატვრული ფილმი - „ ოთხი ტანკისტი და ძაღლი“ და „მიზანი, რომელიც სიცოცხლეზე მეტია“. ორივე მათგანი მეორე მსოფლიო ომის თემაზეა გადაღებული და ისინი აშკარა პროპაგანდისტული ხასიათისაა, მაგრამ მათი პოპულარობა საქართველოში მაინც დიდი იყო. აუდიტორიის მოთხოვნით, წლების შემდეგ, ორივე ფილმი ქართულ ენაზეც იხილა ტელემაყურებელმა. 1980-იანი წლების მეორე ნახევრამდე, ეთერი ძირითადად სოციალისტური ქვეყნების წარმომადგენლებს ეთმობოდათ. ე.წ. „გარდაქმნის წლებიდან“ საქართველოს ტელევიზიაში ბევრი რამ შეიცვალა...
##plugins.generic.usageStats.downloads##
წყაროები
ელდარ იბერი, საქართველოს ტელევიზიის ისტორია, , თსუ, 2016
ნარგიზა კანკია, „აკრძალული თემები და კინოხელოვნება ტელევიზიაში“ (ტელე- რადიოჟურნალისტიკის საკითხები, III , 1998,
ჩამოტვირთვები
გამოქვეყნებული
როგორ უნდა ციტირება
გამოცემა
სექცია
ლიცენზია
ეს ნამუშევარი ლიცენზირებულია Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 საერთაშორისო ლიცენზიით .