სოციალური მედიის როლი კრიზისულ კომუნიკაციაში - პროფესიული მედიის გამოწვევები
DOI:
https://doi.org/10.52340/gbsab.2024.51.14საკვანძო სიტყვები:
კრიზისული კომუნიკაცია, სოციალური მედია, პროფესიული მედია, კლასიკური მედია, BBCანოტაცია
ოთხი მთავარი საყრდენი აქვს კრიზისულ კომუნიკაციას - კრიზისი, კომუნიკაცია, სოციალური მედია და მედია. კრიზისულ კომუნიკაციაში პროფესიულ მედიას აქვს უდიდესი წვლილი არა მხოლოდ იმიტომ, რომ თავად „მედიუმია შეტყობინება“ ან „ჩვენი საზოგადოების კულტურული მეხსიერება“! მნიშვნელობა არ აქვს, გვჯერა თუ არა პროფესიული მედიის მიერ შემოთავაზებული რეალობის (რომელიც ხშირად მხოლოდ ვარაუდებზეა დაფუძნებული), ის არის ყველაზე ძლიერი და გავლენიანი კომუნიკაციის ინსტრუმენტი, რომელსაც აქვს ბერკეტი, დააბალანსოს სოციალური მედიის ძალაუფლება.
ამ გადმოსახედიდან, როცა ნებისმიერი საინფორმაციო საშუალება მულტიმედიურ კონტენტს მოიცავს, სტატიაში საინფორმაციო საშუალებები მოხსენიებულია, როგორც „კლასიკური მედია“. კლასიკური მედია კრიზისულ კომუნიკაციაში არ არის მხოლოდ დაინტერებული მხარე, ის ბიზნესსამყაროს ნაწილია და კრიზისები მისთვისაც გარდაუვალია. როგორ იქცევა მედია კრიზისში? - ამის საილუსტრაციოდ სტატიაში განხილულია BBC-ის 2012 წლის „სევილის საქმე“ და შეფასებულია მედიაკრიზისის თავისებურებები.
მაგრამ მხოლოდ კლასიკურ (პროფესიულ) მედიასთან ეფექტური ურთიერთობა არ განსაზღვრავს კრიზისული კომუნიკაციის წარმატებას. კომუნიკაციის ორმხრივობამ სოციალური ქსელების მომხმარებლები ინფორმაციის პასიური მიმღებებიდან კრიზისული კომუნიკაციის დამკვირვებლებად და მონაწილეებად აქცია. ამიტომაც მნიშვნელოვანია შიდა და გარე კომუნიკაციის კომპლექსური მიდგომის საჭიროება თანამშრომლებთან, უშუალოდ მომხმარებლებთან, პარტნიორებთან, სხვა დაინტერესებულ მხარეებსა და ციფრულ აუდიტორიასთან.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
წყაროები
Aust, R., & Holloway, R. (2014). Online reactions to institutional crises: BBC Online and the aftermath of Jimmy Savile.
Coombs, T. W. (2007). Protecting Organization Reputations During a Crisis: The Development and Application of Situational Crisis Communication Theory. Corporate Reputation Review, Vol. 10, 3,, 163–176.
Coombs, T. W. (2019). Ongoing crisis communication - planning, managing, and responding, fifth edition. london: SAGE publishing Ltd.
Coombs, T. W., & Holladay, S. I. (2010). The Handbook of Crisis Communication. John Wiley & Sons Ltd.
Edelman. (2017 წლის 24 march). მოპოვებული www.edelman.com: https://www.edelman.com/post/trust-barometer-crisis-communications-დან
Edelman. (2023 წლის 15 iahnuary). მოპოვებული www.edelman.com: https://www.edelman.com/news-awards/2023-edelman-trust-barometer-დან
Fearn-Banks, K. (2007). Crisis Communications - A Casebook Approach, Third Edition. Washington;, USA: University of Washington;.
Luhmann, N. (2000). The Reality of the Mass Media. (K. Cross, რედ.) California: Stanford University Press.
MacLeod, H. (2012 წლის 29 october). YouGov. მოპოვებული https://yougov.co.uk: https://yougov.co.uk/politics/articles/4650-bbcs-handling-savile-case-დან
McQuail, D. (2010). McQuail’s MassCommunication Theory. SAGE Publications Ltd.
Nikolova, M. (2018). Crisis PR and Media: PR Tactics for Communication with Journalists and Media. A. Dytman-Stasieńko, & A. Węglińska-ში, BIG DATA - Digital Marketing and Trendwatching (გვ. 107-123). Wrocław: National Center for Research and Development,.
Sellnow, Seeger, T. L. (2013). Theorising crisis communication. John Wiley & Sons.
Sheehan, M., & Quinn-Allan, D. (2015). Crisis Communication in a Digital World. Cambridge University Press.
Shipp, S. P. (2015). Crisis Communication in an International Organization: An Investigation of the BBC’s Reputation in the Aftermath of the Savile Scandal.
Solis, B. (2021 წლის 14 november). Social Media Is About Sociology And Psychology Not Technology. მოპოვებული https://www.briansolis.com/?s=social+media&post_type=post&search_button=Search-დან
Wright, C. R. (1974). Functional analysis and mass communication revisited. The uses of mass communications, 197-212.
Zaremba, A. (2015). Crisis Communication theory and practice. New York: Taylor & Francis.
Zheng, Y. (2018). Crisis Management at the BBC in Light of the Savile, Newsnight and MacAlpine Allegations. 2nd International Conference on Economics and Management, Education, Humanities and Social Sciences (EMEHSS 2018) (გვ. 339-342). Advances in Social Science, Education and Humanities Research, volume 151.
ბერტრანი, კ.ჟ. (2004). მედია ეთიკა და ანგარიშვალდებულების სისტემები. საქართველო: თავისუფლების ინსტიტუტი.
ბერძენიშვილი, ა. (2019). „თანამედროვე სოციალური თეორიები“. ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის გამომცემლობა.
ჩამოტვირთვები
გამოქვეყნებული
როგორ უნდა ციტირება
გამოცემა
სექცია
ლიცენზია
საავტორო უფლებები (c) 2024 საქართველოს ბიზნესის მეცნიერებათა აკადემიის "მოამბე"
ეს ნამუშევარი ლიცენზირებულია Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 საერთაშორისო ლიცენზიით .
