Georgian Documentary Cinema and Rezo tabukashvili’s Trilogy: ,,The Trail is Clear”; ,,Georgia’s Potter”; ,,Closeness of Distance’

ანოტაცია

ყველა დროში სინამდვილე ყოველგვარ ფანტაზიას სჯობნის - ადამიანის აზრის გაქანებით, სიღრმეების წვდომით, ემოციურობით, ესთეტიკური ხიბლითა  და თუნდაც მკაცრი რეალობით.  ვერავითარი ფანტაზია ვერ აღაფრთოვანებს და ვერ დააფიქრებს საზოგადოებას ისე, როგორც დოკუმენტური სინამდვილე. ამიტომ დოკუმენტურ ხელოვნებას განსაკუთრებული დაფასება სჭირდება. სინამდვილის ნატურალისტური უტყუარობით ასახვა უნდა იყოს დოკუმენტური კინოს მთავარი პრინციპული პოზიცია და არა იდეოლოგიზებული შელამაზება. ხელოვანმა, დოკუმენტური ფილმის ავტორი იქნება ის, თუ სხვა სფეროს წარმომადგენელი - პირველმა უნდა დაინახოს პრობლემა, სხვას დაასწროს და ატეხოს განგაში. ყველაზე დიდ ზიანს საზოგადოებას  გულგრილობა და ნიჰილიზმი აყენებს, რომლის არდაშვების ბერკეტი, სწორედ, ხელოვნებას გააჩნია. ხელოვნებაში რაოდენობა არაფერს ნიშნავს, ხარისხი კი - ყველაფერს.

წინამდებარე ნაშრომის მიზანია, ქართული დოკუმენტური კინოს განვითარების ეტაპების ჩვენება და მისი მთავარი მახასიათებლების განხილვა რეზო თაბუკაშვილის ტრილოგიის-,,კვალი ნათელი“, ,,საქართველოს მეჭურჭლეთუხუცესი“ და ,,შორიელთა სიახლოვე“-ს მაგალითზე.  მეთოდოლოგიურ საფუძვლებს ისტორიული კვლევის ანალიზთან ერთად წარმოადგენს კონტენტ-ანალიზისა და შედარებითი ანალიზის მეთოდები. კვლევის ძირითადმა შედეგებმა ცხადყო, რომ ქართული დოკუმენტური კინოს გავლენა  მე-20 საუკუნის ქართულ სინამდვილეზე, უდაოდ დიდია და ასევე, დოკუმენტური კინო ითვლება ეროვნული კინემატოგრაფიის ჩამოყალიბების წინამორბედად. ნაშრომში დასკვნის სახით, ჩვენს მიერ, წარმოდგენილია რეკომენდაციები ქართულ დოკუმენტურ კინოში სწორხაზოვნებისა და თემების გამრავალფეროვნების პრობლემასთან დაკავშირებით.