ემოციური ინტელექტუალური ჩარევის მნიშვნელობა მედიცინის ფაკულტეტის სტუდენტებში
DOI:
https://doi.org/10.52340/mid.2021.640საკვანძო სიტყვები:
ემოციური ინტელექტი, სტრესი, თანაგრძნობა, დაღლილობა, ინტერვენციაანოტაცია
ემოციური ინტელექტი (EI) არის უნარი აცნობიერებდე და აკონტროლებდე საკუთარ ემოციებს და უთანაგრძნო სხვებს. ემოციური ინტელექტი აუცილებელია ჯანდაცვის სფეროს წარმომადგენლების კეთილდღეობისთვის და მათი პროფესიული პრაქტიკისთვის. ჯანდაცვის მუშაკის თანაგრძნობა მნიშვნელოვანია პაციენტთან ძლიერი ურთიერთობის დასამყარებლად, რაც იწვევს მომსახურების გაძლიერებულ პოზიტიურ შედეგებს. ემოციური ინტელექტის კომპეტენცია შეიძლება შეძენილი იყოს ტრენინგის და მისი ჩვენს ცხოვრებაში დანერგვის გზით. ვინაიდან თითოეული ადამიანი უნიკალურია, მან უნდა ისწავლოს ცნებები, რომლებიც მისთვის შესაფერისი იქნება. კვლევის მიზანია შეაფასოს ემოციური ინტელექტი მესამე დონის საავადმყოფოში მომუშავე ჯანდაცვის პროვაიდერებს შორის და ასევე გაიგოს ემოციური ინტელექტის კავშირი სამუშაო გამოცდილების დემოგრაფიულ ცვლადებთან და მესამე დონის საავადმყოფოში მომუშავე ჯანდაცვის პროვაიდერების ასაკთან. ჯვარედინი კვლევის დიზაინი ჩატარდა ნეპალში, კატმანდუს ოლქის მესამე დონის საავადმყოფოში, ჯანდაცვის პროვაიდერებს შორის ემოციური ინტელექტის შესაფასებლად. მოხერხებული არაალბათური შერჩევის ხერხით შეირჩა 100 ჯანდაცვის პროვაიდერი და ემოციური ინტელექტის სტატუსის შესაფასებლად გამოყენებული იქნა ემოციური ინტელექტის სტანდარტული თვითშეფასების ტესტი (SSEIT). კვლევის შედეგებმა აჩვენა, რომ რესპონდენტთა 40%-ს აქვს დაბალი ემოციური ინტელექტი, ხოლო გამოკითხულთა მხოლოდ 32%-ს აქვს ემოციური ინტელექტის მაღალი დონე. ჯანდაცვის მუშაკებს შორის ემოციური ინტელექტის დაბალი დონე შეიძლება გამოწვეული იყოს მის შესახებ ინფორმირებულობის ნაკლებობით. ასევე იყო მნიშვნელოვანი კავშირი ემოციური ინტელექტის დონესა და რესპონდენტის ასაკს შორის (p= 0.003). რაც გვიჩვენებს ასაკის მატებასთან ერთად, ინდივიდებს აქვთ სხვადასხვა სამუშაო გამოცდილებები, რაც აუმჯობესებს მათ სიმწიფეს, რამაც შეიძლება ხელი შეუწყოს ემოციური ინტელექტის დონის ამაღლებას და არ არის მნიშვნელოვანი კავშირი რესპონდენტის სამუშაო გამოცდილებასთან.
Downloads
წყაროები
Birks, Y. F., & Watt, I. S. (2007). Emotional intelligence and patient-centred care. Journal of the Royal society of medicine, 100(8), 368-374.
Chapman, B. P., & Hayslip Jr, B. (2006). Emotional intelligence in young and middle adulthood: Cross-sectional analysis of latent structure and means. Psychology and aging, 21(2), 411.
Li, X., Chang, H., Zhang, Q., Yang, J., Liu, R., & Song, Y. (2021). Relationship between emotional intelligence and job well-being in Chinese clinical nurses: multiple mediating effects of empathy and communication satisfaction. BMC nursing, 20(1), 1-10.
McKenna, J., Webb, J. A., & Weinberg, A. (2020). A UK-wide analysis of trait emotional intelligence in occupational therapists. International Journal of Therapy And Rehabilitation, 1-13.
McQueen, A. C. (2004). Emotional intelligence in nursing work. Journal of advanced nursing, 47(1), 101-108.
MK, R., & Gupta, R. (2021). Emotional Intelligence and Subjective Well-being among Working Women. Journal of International Women's Studies, 22(6), 55-65.
Sánchez-Álvarez, N., Extremera, N., & Fernández-Berrocal, P. (2016). The relation between emotional intelligence and subjective well-being: A meta-analytic investigation. The Journal of Positive Psychology, 11(3), 276-285.
Sasanpour, M., Khodabakhshi, M., & Kh, N. (2012). The relationship between emotional intelligence, happiness and mental health in students of medical sciences of Isfahan University. International Journal of Collaborative Research on Internal Medicine & Public Health, 4(9), 0-0.
Schutte, N. S., Malouff, J. M., Simunek, M., McKenley, J., & Hollander, S. (2002). Characteristic emotional intelligence and emotional well-being. Cognition & Emotion, 16(6), 769-785.
Smith, K. B., Profetto-McGrath, J., & Cummings, G. G. (2009). Emotional intelligence and nursing: An integrative literature review. International journal of nursing studies, 46(12), 1624-1636.
Ubaidi, A. (2018). Is Emotional Intelligence a Need Skill for Health Care Provider. J Fam Med Dis Prev, 4(1).
