მრავალგზისობის გამოხატვის საშუალებანი გურამ დოჩანაშვილის თხზულებათა ენაში („სამოსელი პირველის“ მიხედვით)
DOI:
https://doi.org/10.52340/idw.2021.512საკვანძო სიტყვები:
მრავალგზისობა, ლექსიკური საშუალებები, მწკრივი, ნაწილაკი „ხოლმე“, სემანტიკაანოტაცია
გურამ დოჩანაშვილმა, აზრისა და სიტყვის დიდოსტატმა მკვეთრად გამორჩეული, განსხვავებული სტილით სიცოცხლეშივე მიიქცია საზოგადოების ყურადღება. მისი ღვაწლი ქართული სალიტერატურო ენის განვითარებაში უმთავრესად განპირობებულია მისი თხზულებათა ენის მჭიდრო კავშირით ხალხურ სასაუბრო ენასთან. გურამ დოჩანაშვილის თხზულებათა ენაში ცალკე სამყაროს ქმნის ზმნა-შემასმენელი. დაკვირვება ცხადყობს, რომ მწერლის ენას ახასიათებს ზმნა-შემასმენელთა განსაკუთრებული სიჭარბით გამოყენება, რომელსაც ხშირად მრავალგზისობის სემანტიკით ტვირთავს. ქართული ზმნა-შემასმენლის სემანტიკურ-ფუნქციური შესაძლებლობანი მწერალთან უსაზღვროა.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
წყაროები
გოგოლაშვილი გ. (2011) - თანამედროვე ქართული ენის მორფოლოგია I. სალიტერატური ენა, არნოლდ ჩიქობავას სახელობის ენათმეცნიერების ინსტიტუტი, შოთა რუსთაველის ეროვნული სამეცნიერო ფონდი, თბილისი.
კვაჭაძე ლ. (1996) - თანამედროვე ქართული ენის სინტაქსი, გამომცემლობა „რუბიკონი“, თბილისი.
კვაჭაძე ლ. (1981) - ქართული ენა, ნაწილი I, გამომცემლიბა „განათლება“ თბილისი.
ფეიქრიშვილი ჟ. (1996) - ქართული ენის სინტაქსი, სააქციო საზოგადოება „სტამბის„ საგამომცემლო ცენტრი, ქუთაისი.
ფეიქრიშვილი ჟ. (2010) - ქართული ენის მოროლოგია, ქუთაისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის გამომცემლობა, ქუთაისი.
შანიძე აკ. (1980) - ქართული ენის გრამატიკის საფუძვლები, თბილისის უნივერსიტეტის გამომცემლობა, თბილისი.