ქართულ პოპულაციაში გულძმარვის და ბოყინის ეპიზოდების სიხშირის, ხასიათის თავისებურებები და ურთიერთკავშირი ქრონიკული გასტრიტის სხვადასხვა კლინიკო–მორფოლოგიური ფორმების დროს
DOI:
https://doi.org/10.52340/jecm.2021.560ანოტაცია
შრომის მიზანს წარმოადგენდა ქართულ პოპულაციაში დაგვედგინა ქრონიკული გასტრიტიტის სხვადასხვა ფორმით დაავადებულ პაციენტებში გულძმარვის და ბოყინის ეპიზოდები, რა სიხშირით, ხასიათით, ინტენსივობით და ურთიერთკავშირით მიმდინარეობდა კუჭის ლორწოვანი გარსის ტოპოგრაფიული მიდამოს ჰისტო-მორფოლოგიური და მორფომეტრიული ცვლლებების გათვალისწინებით, ასევე კუჭის წვენის სეკრეციის პარამეტრების მაჩვენებლების მხედველობაში მიღებით. ამ მიზნით გამოვიკვლიეთ 172 პაციენტი, ქრონიკული გასტრიტით, რომლებიც შემოვიდა ჩვენ თერაპიულ განყოფილებაში დაავადების გამწვავების გამო. მასალის ანალიზით გამოიკვეთა ქრონიკული გასტრიტის ორი ძირითადი ფორმა, პირველი ქრონიკული პანგასტრიტი სხვადასხვა ხარისხის სიმძიმის (დიფუზური - ანტრალური და ფუნდალური გასტრიტი) 141-(81,9%) და მეორე - ქრონიკული გასტრიტი ფუნდალური ჯირკვლების ჰიპერპლაზიით 31-(18,02%). მასალის ანალიზით დადგინდა, რომ გულძმარვის ეპიზოდები ქრონიკული გასტრიტის სხვადასხვა ფორმების შემთხვევებში ყველაზე მაღალი სიხშირით გამოვლინდა ავადმყოფებში, ვისაც ჰქონდათ II ფორმის (ქრონიკული გასტრიტის (ქრონიკული გასტრიტი ფუნდალური ჯირკვლების ჰიპერპლაზიით)) 31 შემთხვევიდან 18-(58,06%) შემთხვევაში, ვიდრე ქრონიკული გასტრიტის I ფორმის დროს (ქრონიკული პანგასტრიტი 141 შემთხვევიდან 47–33,33% შემთხვევაში). რაც შეეხება ბოყინის სიხშირეს ქრ.გასტრიტის I ფორმის დროს დადგინდა 141 ავადმყოფიდან 47-(33,33%), ხოლო ქრ. გასტრიტის მეორე ფორმის დროს – 31 ავადმყოფიდან 14-(45,16%) შემთხვევაში.პაციენტების ანამნეზის შესწავლის შედეგად დადგინდა, რომ ავადმყოფთა უმრავლესობა ადეკვეტურად არ მკურნალობდა, ვინაიდან ჭეშმარიტი დიაგნოზი დროულად არ ჰქონდათ დასმული, რაც მნიშვნელოვანი ხელშემწყობი ფაქტორია დაავადების პროგრესირებისათვის, გართულებების აღმოცენებისათვის და გულძმარვის ეპიზოდების გახშირებისათვის, შრომის უნარის დაქვეითებისათვის და ცხოვრების ხარისხის გაუარესებისათვის.
Downloads
წყაროები
ვ. გვანცელაძე, გ. კალანდარიშვილი, ქრონიკული გასტრიტის ცალკეული ეტიოპათოგენური ფორმების ოპტიმალური სადიაგნოსტიკო კრიტერიუმები. სამეცნიერო პრაქტიკული ჟურნალი, საქართველოს გასტროენტეროლოგთა და ჰეპატოლოგთა ასოციაცია. 2003წ. თბილისი, გვ.18–20.
გ. გურგენიძე, ბ. რაჭველიშვილი, ა. მაჭავარიანი, კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვან დაავადებათა და გასტროეზოფაგური რეფლუქსური დაავადების დიაგნოსტიკის და მკურნალობის თანამედროვე პრინციპები. (მეთოდური რეკომენდაციები მომზადებულია საქართველოს გასტროენტეროლოგთა და ჰეპატოლოგთა სამეცნიერო ასოციაციის მიერ, 2006წ.
გ. ლობჟანიძე – კუჭის წყლული. თბილისი, 1998წ. გვ. 20–21.
ვ. გვანცელაძე, ნ. გვანცელაძე, გულძმარვისა და ბოყინის ეპიზოდები საექიმო პრაქტიკაში ექსპერიმენტული და კლინიკური მედიცინა 2021 №3, გვ. 97-103
Вялов С.С. Горбинская С.А. Гастроэзофагальная болезнь (ГЭРБ): Диагностика, лечения и профилактика, методические рекомендации, №338, 12/23, М.2011. с.16.
В. Гванцеладзе. Значение сетки Автандилова для определения количества обкладочных клеток в фундальных железах при патологическом состоянии желудка. Материалы Республ. конференции. Г.Кутаиси. 1979. С.28-32.
В. Гванцеладзе. Изучение обкладочных клеток в фундальных железах при хроническом гастрите, язвенной болезни 12п.кишки. Сообщ. АНГССР г. Тбилиси, 1978, №3, с.709-712.
В.Гванцеладзе. Клинико-морфологические формы хронического гастрита. 1988. Диссертация на соискание ученой степени доктора медицинских наук.
Горбань Е. В. Обоснавание этапной диагностики у коморбидных больных с ГЕРБ. 2020, автореферат К М Р Ставрополь
Евсютина Д.В., Трухманов А.С, Новые возможности терапии гастроэзофагеальной рефлюксной болезни путем повышения приверженности пациентов к лечению. (РЖГГK, 2015. №2, с.4-9).
Жилина А.А. Ларева Н.В. Лузина Е.В. и др – Значение различных типов рефлюкса в формировании клинических проявлении ГЕРБ. Эни Забаикалский вестник 2020 №4 27-32
Ивашкин В.Т. Трухманов А.С. Эволюция представлении о роли нарушения двигательной функции пищевода в патогенезе ГЭРБ (РЖГГK,2012. Т.XXII, №2, с.14-21.
Ивашкин В.Т., Маев И.В., Трухманов А.С. и др. Гастроэзофагеальная рефлюксная болезнь, клинические рекомендации (Российская Гастроэнтерологическая ассоциация,2014, Москва, 23с.
Каибишева В.О. Трухманов А.С. Сторонова О.А, и др. Морфофункциональные иземенения в пишеводе при ГЭРБ в зависимости от характера рефлюктата (Клинические Перспективы Гастроэнтерологии, Гепатол. 2014, №5, с.28-36.
Лазебник А.В. Василев Ю.В., Манаников И.В, Изжога как один из основных критериев ГЭРБ (результат одного эпидемиологического исследования) экспериментальная и клиническая гастроентер. 2004, №1, с.164-65.
Сторонова О.А. Трухманов А.С. Ивашкин В.Т. Роль защитных факторов слизистой оболочки пишевода в лечении ГЭРБ. (Клин. Перспек. гастроэнтерологии, гепатологии, 2014, №5, с.37-42.
Сторонова О.А. Трухманов А.С. Джахая Н.Л. Ивашкин В.Т. – нарушение пищеводного клиренса при гастроэзофагеальной болезни и возможности их коррекции, РЖГГК, 2012, Т.XXII, №2, 14-21.
Симаненков В.И. Тихонов С.В. Лищюк, Симптом изжоги в свете Римских критериев IV. 30.05.2017 стр. 691-696
Трухманов А.С. Джахая Н.Д. Каибишева В.О. Новые аспекты рекомендации по лечению больных ГЭРБ. Гастроэнтерология и Гепатология, 2013 N1, C-2-9
Трухманов А.С. Каибишева В.О. Сторонова О.А. Ивашкин В.Т. Внутрипищеводное ph импендансометрия в диагностике гастроэзофагеальной рефлюксной болезни. Клинические Перспективы Гастроэнтерологии, Гепатология 2014. N1. c.3-12
Фишер А.Л. Поляк Р.И. О гиперплазии фундальных желез желудка. Патологическая физиология 1976, N3, c-72-83
Шептулин А. А. Каибишева В.О. Функциональная изжога и гиперчувствительность пищевода к рефлюксу РЖГГK 2017, №27 c. 13-18
Dent J, El-sereg. The Montreal definition and classification of Gastro-esophageal Reflux Disease (GERD) – a global evidence-based consensus, Am, J,Gastroenterology, 2006, vol.101, n.8, p.190-192
Dent J, HolowayR.H. Touli J, Dodds Mechanisms of lower esophageal spincter incompetent patients with symptomatic gastroesophageal reflux. Ctnt. 1988, 29, 120.
Dent J, El-sereg. H.B. Wallander, Johanson S. Epidemiology of Gastroesophageal reflux disease: a systematic reviel, Gut 2005, 54,710-717
Fock K.N., pohe- gastroesophageal reflux desease. Gasroenterol. 2010, 45(8), 808-15
HolowayR.H. –The anti refluxbasics and mechanisms of Gastroesophageal reflux. 2000, 14, 687
Kahrilas P. –Clinical practice- Gastroesophageal reflux disease.N.Engl J.Med,2008, 359, 1700-7
Moyaeedi E, Talley N Gastroesophageal reflux disease; Lancet, 2006; 367; 2086-2100
Tytgat C.N.J. Treatment of peptic ulcer. Digestion 1998, vol.59, p.446-452
Tytgat C.N.J. et al.- New algorithm for the treatment of gastro-esophageal reflux disease. Aliment Farmacology therapy, 2008, vol 27, p.249-256
Tytgat C.N.J. What is the rate of occurrence of esophageal columnar metaplasis after longterm ppi therapy? John Libay Evrotext, Paris, 2003, vol.1. p.73-77
Richter J.E. Ezenderberg F.K. Gastroesophageal reflux disease. (Sandors Ecevier), 2010, 4.
Vakil Van Zanten S.V. Kahrilas P et al, The Montreal definition and classification of Gastro-esophageal Reflux Disease (GERD) – a global evidence-based consensus, Am, J, Gastroenterology, 2006, vol.101, n.8, p.190-192