მხატვრები და ლიტერატორები ორი საუკუნის მანძილზე კულტუროლოგიურ ჭრილში
DOI:
https://doi.org/10.52340/idw.2021.517საკვანძო სიტყვები:
გიორგი მაისურაძე, მხატვარი, მწერლებიანოტაცია
ქართული კულტურის ისტორია, უძველესი დროიდან მოყოლებული, თვითმყობად განვითარებასთან ერთად, სხვადასხვა დროს განიცდიდა ანტიკური (ბიზანტიური), აღმოსავლური, თუ ევროპული კულტურების გავლენასაც. XIX საუკუნის დასაწყისიდან პრესა, თეატრი, მუსიკალური ხელოვნების სხვადასხვა სახეები ნელ-ნელა იკაფავს გზას ერის ცნობიერებაში, რასაც მოჰყვება თავის დაღწევა აღმოსავლური მინიატურიდან რეალისტურ ფერწერამდე სრულყოფის პროცესიც. ასეთ ვითარებაში დიდი მნიშვნელობა ენიჭებოდა ქვეყნის ფარგლებს გარეთ უცხოეთის სასწავლებლებში განათლებამიღებულ ახალგაზრდებს, რომელთაც თავისდაუნებურად შემოჰქონდათ ფერწერის მანერა, სტილი და, ეს უკანასკნელი, მკვიდრდდებოდა ახლადჩამოყალიბებულ, ეროვნულ ნიადაგზე აღმოცენებულთან ერთად. ამ თვალსაზრისით საინტერესო და საყურადღებოა ერთი ქართველი მხატვრის გიორგი (გრიგოლ) მაისურაძის (1817-1885) შემოქმედებითი ისტორია, რაც გაგრძელდა მის ოჯახიდან და შთამომავლებთან ერთად იქცა ქართული კულტურის შემადგენელ ნაწილად.
##plugins.generic.usageStats.downloads##
წყაროები
შ. კვასხვაძე (1958): გიორგი მაისურაძე, საბჭოთა საქართველო. თბილისი.
ი. სრესელი, (1976): კოტე ელიოზიშილი, საბჭოთა საქართველო. თბილისი.
გსიემში დაცული ელიოზიშვილების საარქივო მასალები;
მ. ელიოზიშვილის ოჯახში დაცული საარქივო მასალები.
ქსე, (1983): ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია. ტ.6, თბილისი.
Шарвашидзе, (1974): Л. Жизнь: и творчество Григория Маисурадзе. ხელოვნება, ტ. 7, (სერია В);
ჩამოტვირთვები
გამოქვეყნებული
გამოცემა
სექცია
